2003 YARIŞMASI
TYCC – 2013EN İYİ 7 YORKSHIREBEST SEVEN |
|||
| K.NO | DERECE | ÜRETİCİ AD SOYAD | BİLEZİK |
| 5-11 | SHOW BEST | UFUK KORKUT | 46 |
| 5-32 | 2.BEST | BİROL İLGÖR | 320 |
| 7-3 | 3.BEST | UFUK KORKUT | 65 |
| 5-36 | 4.BEST | UFUK KORKUT | 66 |
| 7-7 | 5.BEST | İLHAMİ EMİR | 16 |
| 1-18 | 6.BEST | OĞUZ ERTOP | 79 |
| 2-5 | 7.BEST | EMRAH YILDIRIM | 34 |
|
2003 YARIŞMA RAPORU
George McCracken
Türkiye seyahatime TYCC nin 2. yıllık showuna jürilik yapmak amacıyla,
detaylı planlar sonunda ve büyük bir heyecanla başladım. Brian Keenan'in
geçtiğimiz yil yaptığı ziyarete dair olumlu izlenimlerini aktarması benim
bu konudaki iştahımı daha da arttırmıştı. Bu olumlu koşullar altında,
beklentilerimin ne olması gerektiğini tam olarak bilmeksizin İzmir
seyahatime cıktım.
Yaz aylarının aksine Kasım ayında, Belfast-İzmir direk uçuşları olmadığı
için İzmir’e ancak Londra ve İstanbul üzerinden ulaşabildim. Oldukça uzun
bir yol gibi gözükse de uçuş zamanlarının çok iyi ayarlanmış olması
seyahatimin sorunsuz geçmesini sağladı.
İzmir’e varışında TYCC nin altı üyesi ve tercümanım Kağan tarafından
karşılandım. Bu TYCC üyelerinin islerini ne kadar büyük bir istek ve
ciddiyetle yaptıklarının benim için ilk işareti olmuştu. Bu izlenimin
İzmir’de bulunduğum hafta sonu boyunca artarak devam etti.
Yerel bir restoranda çok keyifli bir yemekten sonra stantları incelemem
için show salonuna göturüldüm. Bu sırada salonda hiç kus yoktu ancak ben
hakemlik yapmam için gerekli olan juri masası talebinde bulundum ve
buradaki diyalogumuzdan bunun daha önceden planlanmış, yeni bir istek
Olduğunu anlamam zor olmadı (Brian'in gecen sene nasıl bir yöntem
izlediğini bilemiyorum). Ertesi sabah salona döndüğümde, tarifime
tamtamına uyan yepyeni iki jüri masası görmek beni çok şaşırttı.
Anlaşılan, TYCC üyeleri o gece kapsamlı bir çalışmaya girişmiş ve bu
sorunu da çözmüşlerdi.
Bütün kuşlar cumartesi sabahı, değerlendirmenin başlayacağı 13.00 a kadar
girişlerini yaptılar.
Değerlendirme öncesi ilk görevim kuşları tek tek inceleyip doğru sınıfta
olup olmadıklarını belirlemek oldu.Türkiye deki yetiştiriciler YCC
sınıflandırmasını su anda öğrenme aşamasında olduklarından bu işlem ayni
zamanda iyi bir eğitim aracı oldu. Yanlış sınıflara ait kuşların sahipleri
bilgilendirildi ve bu kuşların sınıfları değiştirildi.
Kazanan kus Ufuk Korkut a ait mükemmel bir acı sarı ahraç erkek oldu.
Birinci kuş doğru bir başlangıca sahip olan, havuç yapısı ve duruşu oldukça iyi
olan bir kustu. Ufuk klubun saymanı. Ayni zamanda da
showun hazırlanması ve YORKSHiRE yetiştiriciliğinin Türkiye’de gelişmesi
için çok caba harcayan bir kisi. Ufuk ayni zamanda iyi derinliğe ve tüye
sahip acı sarı ahraç dişi ile en iyi 3. ve en iyi karşı cins oldu .Acı sarı ahraç erkek
sınıfında 3.
olan kuşuyla da en iyi 4. oldu. En iyi 2. Birol Ilgor'e ait şampiyon
sınıfından acı sarı ahraç erkek bir kustu.Bu kus cok iyi ve dik duruşu olan,
gerçekten kendisini diger
kuşlardan ayıran bir görünüme sahip idi. Tek dezavantajı renk
beslenmesinin iyi yapılmamış olması idi.İlhami Emir e ait bir diger acı sarı ahraç dişi 5.
oldu. İyi bir sekle sahip olmasına karşın üçüncü kusun dolgunluğuna
sahip değildi. 6. en iyi kus Oğuz Ertop a ait bir acı sarı düz sarı bir erkek idi.
Çok iyi renklendirilmiş bu kus ayni zamanda oldukça iyi
bir sekle sahipti ancak kafa yapısı önceki kuşların gerisindeydi.Emrah Yıldırıma ait
7. olan
kuşta benzer özellikleri taşıyan, düz sarı kamışi bir erkek idi.
Genel bir değerlendirme yapıldığında, Türkiye’deki kuşlar bu özelleşmiş
showun henuz sadece ikincisi düzenlendiği de göz önünde bulundurulursa
oldukça yüksek kaliteye sahipti. Tüy kalitesi ve tip gerçekten tatmin
edici düzeyde idi ,ancak buna karşılık kafa kalitesi ve boyutta sorunlar
gözleniyordu.İleride daha güçlü kafa yapısına sahip kuşların
yetiştirilmesi kaliteyi arttıracak olsa da bu yapılırken kusun seklinin
daima uygun bir düzeyde tutulması gerekir.
Ben bütün bu hakemlik çalışmalarıma hazırlanırken, salonun öbür tarafında
bir kus cümbüşü devam ediyordu. Pazar günü, kus stantları yerinde kaldı ve
ilk günkünden daha çok kusun ve daha çok insanin yeraldığı karışık türler
yarışması yapılıyordu. Bütün bu olayların akışı ayrıca anlatılmaya değer
bir hikaye olacaktır.
Sonuç olarak belirtmeliyim ki Türkiye’de YORKSHiRE kuşlarına olan ilgi
büyük bir gelişme göstermektedir ve bu da benim Türkiye’ye gelirken
görmeyi arzuladığım tablodur.
TYCC üyeleri çok hızlı bir öğrenme grafiğine sahipler. Eğer Türkiye’ye kus
gönderilmesi söz konusu olursa bu basit bir kar amaçlı yatırım olarak
görülmemeli ve bu konuya dikkatle eğilin ip, Türkiye’de ki kus severlerle
doğru iletişim kurulmalıdır. Böyle büyük bir ilgi, kar amaçlı kullanmayı
değil desteklenmeyi ve teşvik edilmeyi hak ediyor.
Türkiye’ye gitme şansı olan herkese, kesinlikle Türkiye’ye gitmelerini ve
oradaki misafirperverlik ve arkadaşlığı yasamalarını tavsiye ederim.
Hayatim boyunca böyle birsiyi çok az yaşamıştım. Ayrıca bu seyahatiniz
gelecekte ulusal TV ve basınla olan iliksilerinizde de size yardımcı
olacaktır. Ben bu konuda da oldukça tecrübe edindim.
Ufuk Korkut, Erdinç Alturk'e ve orada bana hafta sonu boyunca yardımcı olan herkesi
asla unutmayacağım,TYCC üyelerine sonsuz teşekkürler.
George McCracken
|
|
Report on Turkish Y.C.C. By George McCracken
It was with great anticipation this year that I embarked on a trip to Turkey to place the awards at the second annual show of the Turkish YCC. Brian Keenan had wet my appetite with his tales of last year’s visit and so I set off for Izmir not quite knowing what to expect. In November, unlike the summer months, there are no direct flights from Belfast to Izmir and so I had to travel via London and Istanbul. This was quite a trek but the flight times were good and the journey relatively painless.
On my arrival at Izmir I was greeted by at least six members of the TYCC, along with my translator for the weekend, Kagan. This was the first sign of the member’s enthusiasm that was to be evident throughout the weekend.
After a delightful meal in a local restaurant I was taken to the show hall to view the staging. No birds were present at this stage but I explained what I needed for judging tables and it was obvious from the ensuing debate that this was a new request that had not been previously anticipated. (How Brian managed last year is anyone’s guess) To my great surprise, two brand new judging tables, made to my exact specification, were waiting for me on my arrival the next morning. They had obviously taken quite a bit of time to construct and had been worked on over night.
All birds were to be entered on Saturday morning with judging not to commence until 13.00 hrs and my first duty prior to judging was to inspect all the exhibits and make sure they were all in the correct classes. The Turkish exhibitors are still learning the YCC classification and this was a valuable exercise in the education process. Any bird wrong classed was moved with the breeder being informed and the label changed.
The winning bird was an excellent unflighted var. yellow cock belonging to Ufuk Korkut, a bird that starts correctly and has good taper and position. Ufuk is the club’s secretary/ treasurer and works very hard in organising the show and promoting the advancement of the Yorkshire in Turkey. He also won 3rd best with a var. yellow hen showing good depth and feather and 4th best with the 3rd placed bird from the best in show cocks class. Second best exhibit belonged to Biriol Ilgor and was the second placed bird from the winners class. This bird stood up well and had a real ‘pick me’ attitude and was only spoiled by very uneven colour feeding. 5th best was another var yellow hen lacking the substance of the 3rd best bird but of good shape none the less. 6th best was a clear yellow cock belonging to Oguz Ertop. Very well coloured with good shape but not as well headed as the previous birds. 7th best was a very similar bird only this time a clear buff cock owned by Emrah Yıldırım.
Overall, Turkish yorkshires are of reasonable quality when you consider that this was only their second specialist show. Feather quality and type is good but as you would expect as a knock on effect, head quality and size suffer. Some work with stronger headed birds would not go amiss, but at all times trying to maintain shape.
While all this judging was underway a bird bizarre was going on at the other side of the hall. On the Sunday, the staging remained and a mixed variety canary show was held with even more people and an even bigger bizarre. This wheeling and dealing was a sight to behold, I have never seen so many canaries in all manner of cages with the real bonus being next to no budgies and plenty of Yorkshires. In finishing I must say that the Turkish enthusiasm for Yorkshires is infectious and something I wish was the case here. The members of the TYCC are on a rapid learning curve and it is important that if birds are to be sent out, they are to be properly treated and not just viewed as a profit making exercise. Enthusiasm such as this needs encouraged and nurtured, not used and abused.
I would encourage anyone who gets the opportunity to travel to Turkey to go and avail of hospitality and friendliness, the like of which I have rarely experienced before. It will also help you in any future dealings with national television and newspapers – now that was another experience.
Many thanks go to Ufuk Korkut, Erding Alturk, and all the members for a weekend I shall never forget.
George McCracken
|
